Evanescence στο Red Hill Auditorium
w/ The Beautiful Monument
Σάββατο 2 Σεπτεμβρίου 2023
Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, βαθιά στην εποχή του nu-metal και του emo, οι Evanescence εμφανίστηκαν για να μας προσφέρουν κάτι λίγο διαφορετικό, αναμειγνύοντας τα στοιχεία του κλασικού πιάνου και των φωνητικών της όπερας με τις κιθάρες nu-metal και τα drum grooves για να δημιουργήσουν μια νέα μορφή gothic. βράχος. Το ξεκαρδιστικό σινγκλ τους, Φέρε με στη ζωήεμφανίστηκε στο πρώτο της Marvel Παλαβός ταινία και γνώρισε άμεση επιτυχία. Το μέταλ/ραπ κομμάτι ώθησε το συγκρότημα στο σταρ και τους κέρδισε ένα Grammy το 2004 για την Καλύτερη Hard Rock Performance. Το ντεμπούτο τους άλμπουμ Πεσμένος θεωρείται πλέον ως ένα καθοριστικό έργο του εναλλακτικού ροκ των αρχών του 2000, ωθώντας την εναλλακτική κουλτούρα στο mainstream και επηρεάζοντας όχι μόνο τη μουσική που ακολουθεί, αλλά και την εναλλακτική μόδα και τρόπο ζωής.
Θεωρούμενο για κάποιους ένα συγκρότημα με ένα χτύπημα-θαύμα, μεγάλο μέρος του mainstream ήταν πρόθυμο να τραγουδήσει μαζί με το „Wake me up!“ και μην κοιτάξετε βαθύτερο παρελθόν από το ένα μεγάλο σινγκλ, αγνοώντας σε μεγάλο βαθμό τα άλλα τέσσερα στούντιο άλμπουμ του συγκροτήματος, τα ζωντανά άλμπουμ και την παραγωγική ερμηνεία του. Κάνοντας μια μικρή κορυφή κάτω από την επιφάνεια του ρεπερτορίου των Evanescence, θα βρείτε τεράστιο αριθμό τραγουδιών που είναι από πολλές απόψεις πολύ ανώτερα από Φέρε με στη ζωή, δείχνοντας τη διαφορετικότητα και το ταλέντο της τραγουδίστριας/τραγουδοποιού/πιανίστα Amy Lee. Οι σκληροπυρηνικοί θαυμαστές του Evanescence το γνωρίζουν και ήταν όλοι εκεί σε ένα sold out Red Hill Auditorium το Σάββατο για να γιορτάσουν την 20η επέτειο περιοδεία του άλμπουμ ορόσημο του γκρουπ Πεσμένος.
Οι συνεχείς καιρικοί έλεγχοι επιβεβαίωσαν το χειρότερο ότι η συναυλία επρόκειτο να πέσει βροχή, και παρά την προειδοποίηση για έντονα καιρικά φαινόμενα, δεν ήρθε καμία ειδοποίηση ότι η συναυλία επρόκειτο να ακυρωθεί. Ο καιρός δεν πτόησε τους περισσότερους, καθώς τίποτα δεν επρόκειτο να σταματήσει τους πρόθυμους θαυμαστές, και παρόλο που ο χώρος ήταν γεμάτος, φαινόταν ότι ο καιρός είχε τρομάξει λίγους από τους λιγότερο πρόθυμους.
Το Όμορφο Μνημείο
Το άνοιγμα της παράστασης ήταν της Μελβούρνης Το Όμορφο Μνημείο. Τα τέσσερα πλέον κομμάτια τα έδωσαν όλα για να δελεάσουν το ολοένα και πιο εμποτισμένο πλήθος, παίζοντας ένα ενθουσιώδες σετ από σκληρό ροκ μπάνκερ. Η frontwoman Lizi Blanco ήταν animated και ασχολήθηκε με το πλήθος με αγριότητα. Γνωστοί για την υψηλή ενέργεια και την έντονη σκηνική παρουσία τους, δεν απογοήτευσαν καθώς κατακεραύνωσαν τις επιτυχίες τους Αόρατος, Είμαι η αμαρτία, Εγκαυμα και Μιζέρια.
Καθώς μια άλλη έκρηξη βροχής έπληξε το αμφιθέατρο καθώς οι άνθρωποι στα ανώτερα στρώματα έτρεχαν σαν αρουραίοι σε όποιο καταφύγιο μπορούσαν να βρουν, ενώ οι αφοσιωμένοι οπαδοί στο μπροστινό μέρος κρατούσαν σταθερά τις θέσεις τους για να έχουν την καλύτερη δυνατή θέα που μπορούσαν. Αστείο που το τμήμα VIP ήταν το χειρότερο μέρος για να βρεθείτε, καθώς δεν παρείχε καθόλου κάλυψη από τη βροχή και ήταν το πιο εκτεθειμένο στους παγωμένους ανέμους.
Εξαφάνιση
Το πλήθος επευφημούσε καθώς η ελαφρώς μπερδεμένη εισαγωγική μουσική του Rage Against The Machine’s Σκοτώνοντας στο όνομα ανατινάχθηκε έξω από την ΠΑ. Οι πνιγμένοι αρουραίοι βγήκαν από την κρυψώνα καθώς Εξαφάνιση έφτασαν στη σκηνή κάτω από το σκούρο μπλε φως. Τελικά, το πρόσωπο που όλοι περίμεναν να δουν εμφανίστηκε έξω από τη σκιά.
„Περθ είσαι έτοιμος για αυτό; Ας πιασουμε δουλεια!“ έγνεψε την Amy Lee καθώς το συγκρότημα ξεκίνησε Σπασμένα Κομμάτια Λάμψη ακολουθούμενη από Τι θέλεις. Η σκηνή ήταν ως επί το πλείστον γυμνή χωρίς ορατές οθόνες σκηνής ή ενισχυτές, επιτρέποντας στους παίκτες να περιφέρονται ελεύθερα με τον Lee να παίρνει μπροστά και στο κέντρο. Η Lee άφησε τη σκηνή με το πληκτρολόγιο, όπου έπαιζε την εισαγωγή σε μερικά τραγούδια πριν απομακρυνθεί από τη σκηνή για να αλληλεπιδράσει με το πλήθος. Πεσμένο ανοιχτήρι Going Under ήρθε νωρίς στο σετ.
Η φωνητική δύναμη του Lee ήταν στο σημείο από την αρχή, και αντί να βασίζεται σε μεγάλο βαθμό σε backing κομμάτια, οι φωνητικές αρμονίες παρείχαν καθαρά και βασικά από την γεννημένη στην Αυστραλία μπασίστα Emma Anzai.
«Είσαι ήδη βρεγμένος, δεν έχεις δικαιολογία!» χλεύασε ο Λι, ο οποίος συνομιλούσε ελεύθερα με το πλήθος και ήταν αναζωογονητικά ανάλαφρος και έξυπνος.
Εξαφάνιση
Κάποια στιγμή, η Lee αναγκάστηκε να σταματήσει την εισαγωγή της στο πιάνο καθώς υπήρχε κάποια ταραχή στο πλήθος μπροστά της. «Είναι κάποιος μαλάκας;» ρώτησε. «Ας ξεφορτωθούμε τον μαλάκα, όχι βία, απλά βγάλτε τον έξω», είπε καθώς επανεκκίνησε το τραγούδι.
Ο θεατρικός ντράμερ Will Hunt ήταν ένα εξαιρετικό σημείο εστίασης, σκαρφαλωμένος πέντε πόδια από τη σκηνή στο tower/drum riser του και έδειξε ξεκάθαρα τι μπορούσε να κάνει στο διπλό λάκτισμα. Έγινε παιχνιδιάρικο κατά τη διάρκεια Κάλεσέ με όταν είσαι νηφάλιος πετώντας τα μπαστούνια του στον αέρα και πιάνοντάς τα χωρίς να χάσει ούτε λεπτό.
Ένα πιάνο με ουρά εμφανίστηκε στη σκηνή αστραπιαία καθώς η Lee πήρε το σκαμπό και απευθυνόταν στο πλήθος: «Σας αγαπάμε πολύ, δεν θα ήσασταν εδώ σε μια συναυλία των Evanescence αν δεν ένιωθα συναισθήματα», είπε οδηγώντας μέσα. Λίθιολουσμένο στο μπλε φως και καθώς χιλιάδες τηλέφωνα φώτιζαν την αίθουσα.
Το μελαγχολικό Μακριά από τον Παράδεισο, και πάλι με τον Lee σόλο στο πιάνο, έριξε ξανά τη βροχή, αλλά κανείς δεν νοιάστηκε, τα ζεστά σώματα και η υγρασία του πλήθους παρηγόρησαν. Περιμένατε μια συναυλία με goth rock να είναι ηλιόλουστη και ευχάριστη;
Εξαφάνιση
Τα πράγματα επανήλθαν ξανά και έπιασαν υψηλή ταχύτητα Καλύτερα χωρίς εσένα που παρουσίαζε τον έντονο ήχο μπάσων της μπασίστας Emma Anzai, που ήταν σαν βροντή στη βροχή.
Η Lee σταμάτησε ξανά την εκπομπή για να καλέσει ιατρική βοήθεια, ξεκάθαρα ταραγμένη για την έλλειψη ανταπόκρισης από τους υπαλλήλους ασφαλείας και έκτακτης ανάγκης, κάλεσε τον κόσμο να αφήσει χώρο και ευχαρίστησε όλους για τη συνεργασία τους, «Είμαστε σε αυτό μαζί, σωστά παιδιά; !»
«Είσαι έτοιμος να χρησιμοποιήσεις τη φωνή σου;» Ο Λι ούρλιαξε παραπέμποντας στο επόμενο κομμάτι Χρησιμοποιήστε τη φωνή σας. Στη συνέχεια, ο Λι προκάλεσε χειροκροτήματα και έκανε όλους να τραγουδήσουν μαζί στη γέφυρα.
Τα φωνητικά της Lee ήταν εκπληκτικά, πολύ ψηλά και πάντα άψογα, η φωνή της δεν έσπαγε ούτε ζόριζε όλη τη νύχτα, κάτι που είναι ένα τέτοιο κατόρθωμα για μιάμιση ώρα έντονης φωνητικής δουλειάς.
Ο Lee αναγνώρισε τα 20 χρόνια του Πεσμένος και ευχαρίστησε όλους όσους το έκαναν αυτό που ήταν πριν οδηγήσουν Αθάνατη μου. Το συναισθηματικό κομμάτι τράβηξε τις χορδές της καρδιάς καθώς οι απαλές φωνές του κοινού ενώθηκαν για να χαϊδέψουν τον Lee, και οι φίλοι στο κοινό χάιδευαν ο ένας τον άλλον.
Φυσικά το μεγάλο πιο κοντά ήταν Φέρε με στη ζωή, αλλά δεν ήταν καν το καλύτερο τραγούδι της βραδιάς. Ευτυχώς απουσίαζε το αντρικό φωνητικό ρεφρέν, το οποίο συμπλήρωσε με χαρά το κοινό, και ο Lee κάλυψε το «ραπ» μεσαίο οκτώ καθώς τα κανόνια του streamer εκτοξεύονταν στον αέρα σηματοδοτώντας την παραμονή 20 χρόνων, «Εδώ και 20 ακόμα!» διακήρυξε ο Λι.
ANTHONY JACKSON
Φωτογραφίες από τον Adrian Thomson
